Hier kan je enkele van onze gemeentelijke monumenten bewonderen.
Onze Sint-Martinuskerk De Sint-Martinus kerk is een van de geklasseerde monumenten die onze parochie rijk is. Ons kerkgebouw heeft al een hele geschiedenis achter de rug. Al in 1227 is er immers sprake van de parochie Denderbelle en in 1232 wordt melding gemaakt van een pastoor en het ontvangen van tienden(belastingsgeld) voor de kerk. In 1433 verschanst Jan Utenzwane zich in de kerk om te ontsnappen aan de vervolging, ingesteld op gezag van de Franse koning. Vooral de Calvinisten hebben in 1572 een zware ravage aangericht, enkel het koor blijft overeind. Dit kerkkoor, het huidig oudste gedeelte, dateert van 1539. Nadien is de kerk nog verschillende keren verbouwd. Eerst was het een kruiskerk. Dit verklaart meteen waarom onze kerk zo'n dikke pilaren heeft, dit waren vroeger de buitenmuren waar men nadien openingen heeft in gemaakt om de kerk en de zijbeuken te vergroten. Deze vergroting was noodzakelijk omdat de Belse bevolking aangroeide (van 290 pratikerenden in 1469 tot 1162 pratikerenden in 1846). De kerk ondergaat de laatste vergroting (achteraan waar nu het orgel staat) in 1896. De diefstallen, die diverse overheersers hebben gepleegd, hebben ook mooie kerkschatten doen verdwijnen. Nochtans heeft de Belse bevolking steeds het kerkelijk patrimonium beschermd. Het meest markante voorbeeld is wel de sabotage van de openbare verkoop van de kerkelijke goederen, door de toenmalige burgemeester, tijdens de Franse revolutie. Sommigen vragen zich af waarom de kerk zo apart staat en niet centraal in het dorp ligt. Dit heeft te maken met het feit dat toen de kerk werd gebouwd, zij ingeplant werd op de kruising van een weg komende van Brabant, een weg die Aalst en Dendermonde verbond en een doorwaadbare plaats door de Dender, vlak bij de toenmalige burcht: "Hof Ter Belle". Het dorpsplein had een markt of handelsfunctie. Doorheen de tijd is het wad en veer zijn economisch belang verloren. Tot op vandaag speelt het kerkgebouw een belangrijke rol in het leven van vele Bellenaars en ook al komen ze niet meer wekelijks samen, toch blijft het een verzamelplaats op belangrijke momenten van hun leven. In elk geval, moesten de stenen kunnen spreken, zouden zij de geschiedenis kunnen vertellen van vele Belse families en voorvaderen
Pastorij van Denderbelle:
Beknopte karakterisering
BeschrijvingDorp nummer 9. Pastorie van Denderbelle. Diep achterin gelegen pastorie ten zuiden van de parochiekerk van Denderbelle. Ingeplant middenin de omringende pastorietuin die zich uitstrekt achter Dorp nummers 10 en 13 tot aan de Visbeek of Grote Beek. In 1572 is er al sprake van de “priesteraige” te Denderbelle. Een vermelding van het “curenhuys” in 1615 geeft aan dat het gebouw toen in slechte staat was. Volgens rekeningen werd het “pastoreel huys” van Denderbelle in 1770 gerestaureerd op kosten van de voornaamste tiendheffers, namelijk de abdij van Affligem en de abdij van Zwijveke (Dendermonde). Dezelfde tiendheffers betaalden ook in 1789 reparatiekosten aan de woning. Die hadden betrekking op plafonneerwerken, een nieuwe schouw en vloer, schilderen van schrijnwerk, bijmaken van vensters en van twee vertrekken. Ook in 1833 gebeuren nog verbouwingen. Volgens archiefstukken van 1850-1856 met bestek en kostenraming van 1852 en 1853 opgemaakt door architect De Pauw (Dendermonde), bestonden toen concrete plannen om de bestaande pastorie te voltooien of te vergroten onder meer door het toevoegen van een bovenverdieping. Haar huidig uitzicht verkreeg de pastorie uiteindelijk pas in 1864-1865 volgens plannen van 1863 gesigneerd bouwmeester Alexander Carael, Dendermonde. Het bestaande ondiepe langwerpige huis werd daarbij deels vervangen door een bakstenen dubbelhuis van vijf traveeën en twee bouwlagen op kelderverdieping, onder leien zadeldak met dakklokje. Het breedhuis in (ontpleisterde) baksteenbouw op verhoogde begane grond vertoont een bouwnaad in de voorgevel (noordzijde) rechts van de centrale deurtravee, getuigend van een gedeeltelijke vernieuwing. Deze sobere lijstgevel met rechthoekige muuropeningen bezit als enig accent de benadrukte voordeur in een neoclassicistische hardstenen omlijsting bekroond door een kruisje. De gewitte achtergevel bewaart links een grote hardstenen gedenkplaat ter herinnering aan de oprichting in 1865. Een hoge dubbele bordestrap met eenvoudige ijzeren leuning verleent toegang tot de achterdeur; buitenkeldertrap achter het luik in het front van deze pui. Een brede houten kroonlijst op klossen als gevelbeëindiging. Cijferanker 5 tegen de linker zijpuntgevel (rest van jaarankers met bouwjaar?). Rechts aanleunend verankerd, laag en ondiep dienstgebouw met bepleisterde voorgevel, vermoedelijk een aangepast overblijfsel van de vroegere pastorie (18de eeuw). Rechts ervan een zijdelings toegevoegde stal (?) onder flauw hellend pannen lessenaarsdak vertoont een getralied venster in de voorgevel en lage deurtjes met houten latei aan de achtergevelzijde. In 1901 hebben herstellingswerken plaats gevonden onder leiding van architect Goethals (Aalst). Woning met grosso modo bewaarde binnenindeling (keuken en eetplaats nu samengevoegd). In het salon (zuidoost) een zwarte marmeren schouwmantel in neoclassicistische stijl. Aanpalende kleine spreekplaats met eenvoudige houten schouwmantel. Originele binnendeuren aan hengsels. Bepaalde elementen in de drie linker traveeën en in de laagbouw rechts kunnen nog een rest zijn van de vroegere pastorie (moerbalk, rode en blauwe tegelvloeren).
Het Gemeentehuisvan Denderbelle:
Beknopte karakterisering
BeschrijvingKlein Gent nummer 2-4. Voormalig gemeentehuis, beschermd als monument bij MB van 12.12.2002. Pas tijdens het Frans Regime werd te Denderbelle een schepenbank geïnstalleerd. Voordien vormde Denderbelle namelijk één heerlijkheid samen met Sint-Gillis en Zwijveke. Zoals gebruikelijk op het platteland deed eerst een kamer in een herberg dienst als vergaderruimte voor de gemeenteraad, hier in herberg "De dry Koningen", later bekend als "In het gemeentehuis". Het gemeentehuis is opgericht in 1902 door de gemeente Denderbelle en herbergde aanvankelijk ook een woning met café (tot 1918). Volgens het lastenboek tekende bouwkundige Clement Sterck (Dendermonde) het ontwerp. Als vrijstaand gebouw ingeplant op een hoekperceel aan het kruispunt van de as Dorp - Klein Gent met Kramwegel en Meerskant. Na de fusie met Lebbeke in 1977 verloor het gemeentehuis zijn bestemming. In 2001 opnieuw in gebruik genomen (confer herinneringsteen in de voorgevel). Gevelrestauratie en interieurrenovatie met aanpassing van de indeling uitgevoerd naar plannen van 1999 van architect Hein Sacré (Lebbeke). Sindsdien opnieuw met publieke functie onder meer voor huwelijksplechtigheden en tentoonstellingen in de trouwzaal op de bovenverdieping; een klas van de muziekacademie is gehuisvest op de begane grond en de zolder zou tot woning voor de conciërge worden ingericht. De gevelrestauratie gebeurde met veel zin voor authenticiteit. Bij de vernieuwing van het schrijnwerk werd de ruitvormige glas-in-loodverdeling gerecupereerd. De oorspronkelijke gedenksteen met verguld opschrift vermeldt onder meer het bouwjaar 1902, de bouwmeester Cl. Sterck, de aannemer Ct. Van Langenhove evenals de namen van burgemeester, schepen, secretaris, raadsleden en oud secretaris (steen bleef niet in situ bewaard maar zou mogelijk nog worden teruggeplaatst).
De Sint-Maartenkapel
De kapel stond vroeger aan de Kapellenstraat zelf, maar moest in 1936 wijken voor de nieuwe baan die Aalst met Dendermonde verbindt. Alfons Goossens ontwierp in hetzelfde jaar het huidige gebouw. Boven de ingang staat een bas-relïef dat Sint – Maarten voorstelt. Het werd in 1984 ontworpen door Willy De Meester in opdracht van de Sint-Maartensgilde.
Info over de echte Tongenslijpers, de driedelige beeldengroep Reeds meer dan 200 jaar werd de driedelige groep (een violist, een kijvende vrouw en een vrouw waarvan de tong tegen een slijpsteen geduwd wordt) tentoongesteld in de voortuin van het Hof van de Tongenslijpers in de Kapellenstraat. De herkomst is door de eigenaars familie Van Den Broeck nooit achterhaald. De originele beelden verkeerden in erbarmelijke toestand en werden heropgefrist door de eigenaars. De laatste jaren worden de Tongenslijpers binnen bewaard.
Beeldengroep Tongenslijpers van Patrick Heuninck De Tongenslijpers is een beeldengroep gehouwen, in 2002, door Patrick Heuninck in opdracht van de Lustige Geburen. Zij organiseren de jaarlijkse Kapellenstraatkermis de zondag op of na 15 augustus. Aangezien de driedelige originele beeldengroep de Tongenslijpers, normaal tentoongesteld in de Kapellenstraat nr. 19, niet meer voor het publiek te bekijken valt, lieten de Lustige Geburen een eigen versie maken. De Tongenslijpers is een merkwaardige beeldengroep die zou illustreren wat met vrouwen gebeurt die aan achterklap doen.
De Oude Brouwerij:
Beknopte karakterisering
BeschrijvingVisstraat nummer 49.Voormalige brouwerij en mouterij “La Dendre”, opgericht in 1902 en bedrijvigheid stopgezet omstreeks 1925. Ter vervanging van de te klein geworden aanvankelijke gemeenteschool aan het dorpsplein (zie Dorp nr. 31) in 1927 omgevormd tot gemeenteschool van Denderbelle naar ontwerp van architect De Ruddere. Gemeenteschool opgeheven in 1976 en lokalen nu in gebruik als openbare bibliotheek.
De hoeve " het Motteken "
Beknopte karakterisering
BeschrijvingMottekenstraat nummer 12. Hoeve Motteken of “Het Motteken”. Omgracht semi-gesloten hoevecomplex op het einde van de straat gelegen in het landelijke zuidoosten van Denderbelle, palend aan de grens met de deelgemeente Wieze. Als omgrachte hoevesite naast de Meysbeek teruggaand op het vroegere “Hof te Meys”, als dusdanig al vermeld in 1572/1577. Een oude oorsprong van de site wordt verondersteld omwille van een mogelijke relatie met de locatie op de grensscheiding van het land van Dendermonde en het land van Aalst. Op de tiendekaart van de abdij van Zwijveke (Dendermonde) van 1737 weergegeven als hoeve met losse bestanddelen met enkelvoudige omgrachting; de onregelmatige vijfhoekige vorm is in de huidige site met walgrachten nog herkenbaar aanwezig. In de 19de eeuw is de benaming het Motteken als hoevenaam in gebruik (confer onder meer op kadastraal plan van 1817). Door huwelijk in 1825 ging de hoeve van de familie Beeckman over in handen van Van Roy. Volgens archiefsukken werd in 1858 aan Pierre Joseph Van Roy vergund om een jeneverstokerij op te richten (in 1858 gekadastreerd nieuw afzonderlijk gebouw in de zuidwestelijke erfhoek, nog vergroot in 1866). Daarnaast kwam nadien een drafrosmolen tot stand (1873 volgens kadasterarchief). De stokerij was in 1897 uitgerust met een stoommachine. In 1903 zou de stokerij volgens gegevens van het kadasterarchief omgevormd zijn tot een stoombrouwerij. Deze brouwerij werd in 1911 vergroot na de bouw van de nieuwe woning (1905). De “Brouwerij Het Motteken” van de familie Van Roy hield in 1937 op te bestaan. In 1946 werd de hoeve aangekocht door de benedictijnenabdij van Dendermonde, sindsdien uitbater van het landbouwbedrijf. Hoevegebouwen ingeplant op de voorste helft van het omgrachte erf, dat versmalt aan de straatkant (noordwestzijde) waar zich de erftoegang bevindt. Oprit tussen afbuigend laag ijzeren hekwerk naast de voorste walgrachten. IJzeren toegangshek aan hoge vierkante hekpijlers in geblokt metselwerk (bak- en hardsteen) met ijzeren ornament als bekroning op de afdekplaat. In de rechter pijler uitgespaarde kleine rechthoekige beeldnis met beeldje van zittende gekroonde Onze-Lieve-Vrouw met Kind. IJzeren omlijsting met letter M in de sierlijke bekroning en in het traliewerk verwerkt wapen van de Sint-Pieters- en Paulusabdij van de benedictijnen te Dendermonde (twee gekruiste sleutels en een zwaard).
Op heden hebben wij ook 2 brouwerijen: brouwerij Belleketels en brouwerij 't Kroontje
Brouwerij "De Belleketels" is een hobbybrouwerij van Bob Willems en Jo Abbeloos. In 2010 heeft Jo Abbeloos het diploma van brouwer behaald dit in de brouwerij school van het vroegere CTL nu CVO Panta Rhei. Jo Abbeloos vervolmaakt zich in het brouwen door het volgen van de opleiding in het Elishout te Anderlecht. En volgt ook de opleiding tot zytholoog aan het Syntra in Gent. Hoe het begon…In 2000 was Marc Verberckmoes, zoon van een bekende bierhandelaar uit Elversele, een van de stichtende leden van bierclub “De Onderleggers” uit Lebbeke. In 2004 gaf hij op een vergadering een uiteenzetting over bieretiketten. Op deze avond nodigde Marc Dimitri Verbraekel, een verwoed etikettenverzamelaar en collega, uit om de vergadering mee kleur te geven. Een zythologische vriendschap was geboren. Toen in 2007 de bier- en wijnmakersgilde ’t Vaatje uit Lebbeke een cursus bierbrouwen voor beginners organiseerde, schreven we ons in. Onder de deskundige leiding van Frans De Block en Marc De Bondt, brouwden we een biertje van hoge gisting in de lokalen van ’t Vaatje. Nog tijdens het volgen van deze mini-opleiding tot hobbybrouwer, kochten we een brouwinstallatie aan en smeedden we plannen om bij Dimitri een micro-brouwerij in te richten. Na enkele maanden van infrastructuurwerken was het eindelijk zover en in maart 2008 brouwden we een eerste biertje, een bruintje van 6,5 % alc.vol. in ketels van 35 liter. Ook een blondje van 6,5% alc.vol. volgde snel. Op 5 mei 2011 werd Brouwerij ’t Kroontje bvba opgericht. Opnieuw volgde een aanpassing van de brouwinstallatie. Ketels en gistingstanks van 5 hl moesten zorgen voor voldoende capaciteit. Vergunningen werden aangevraagd en verkregen. Eindelijk was het zover… In het weekend van 1 mei 2012 produceerden we de twee eerste brouwsels van 400 liter. De Rebelle blond en de Rebelle Bruin waren geboren. Op 11 augustus 2012 volgde de plechtige voorstelling van de biertjes in buurthuis “De Brouwerij” in Denderbelle. What’s in a name?Omdat de naamgeving van een bier heel belangrijk is, hielden we een brainstormsessie waarbij de naam “REBELLE” vrij snel uit de bus kwam. Denderbelle wordt in de volksmond “Belle” genoemd. “REBELLE” lag voor de hand, want er werd voor het eerst sinds 1937 weer bier in “Belle” gebrouwen. De locatie is wel veranderd. Terwijl er tot 1937 gebrouwen werd in de Visstraat – in het huidige buurthuis – vinden de brouwactiviteiten nu plaats op de Hogebrug, in het gedeelte van Belle dat “T KROONTJE” genoemd wordt. De naam voor de brouwerij vindt hierin zijn oorsprong. Beware of the fox!De roots van Marc liggen in Sint-Gillis-Waas, in het hart van het Waasland, een streek die bol staat van de sagen. In de twaalfde eeuw veranderde een van de zonen van Vrouwe Marie, die gehuwd was met Hendrik Van der Most, zijn naam in Van der Berckmost. Een most verwijst naar een stuk braakliggende akker waar turf gewonnen werd. Van der Berckmost, later verbasterd tot Verberckmoes, verwijst dus naar een moer of most waar berken groeiden. Vandaag herinnert de Vrouw-Mariastraat in Sint-Niklaas nog aan Vrouwe Maria, het is de weg die van Sint-Gillis naar Sint-Niklaas loopt.
Dit verwijst naar de oorsprongsnaam van Marc. Het idee om een vos in ons logo te verwerken vindt hier zijn basis. We beslisten dan ook om met het concept van de vos naar een professionele ontwerper te stappen. Andries De Winter, van het webdesignbureau ENDREECE, kwam met ons logo aandraven. Het rebelse vosje viel bij ons, maar ook bij anderen, direct in de smaak. Het siert nu onze etiketten, viltjes, glazen en heel wat andere items.
|